Αναμφίβολα, η Ιζόλα ήταν για πολλά χρόνια ένα από τα πιο δυνατά ελληνικά brands. Μια επιχείρηση η οποία είχε καταφέρει να βάλει τα πρωτοποριακά για την εποχή προϊόντα της, μέσα σε πολλά σπίτια. Η εταιρία διέθετε το δικό της ιδιόκτητο κτίριο στην περιοχή της Καλλιθέας. Ωστόσο, η Ιζόλα από ένα σημείο και μετά μπήκε σε μια περίοδο κρίσης, από την οποία δεν κατάφερε να βγει ποτέ. Έτσι, το 1991 μπήκε οριστικό «λουκέτο», αφού η επιχείρηση χρεοκόπησε.
Πως όμως έφτασε ένα τόσο δυνατό όνομα, στο γκρεμό; Την δική του άποψη, είχε παραθέσει ο Γεώργιος Δράκος, ο άνθρωπος που βρέθηκε στο «τιμόνι» της εταιρίας από το 1963, διαδεχόμενος τον πατέρα του. «Έχασα!», δήλωνε το 1998 ο ίδιος.
Το τι οδήγησε την Ιζόλα και τον κ. Δράκο στην πικρή διατύπωση «έχασα» έχει αποτυπωθεί με κάθε λεπτομέρεια σε σειρά βιβλίων που έγραψε ο ίδιος, και μάλιστα και στα ελληνικά και στα αγγλικά. Και ενώ, όπως λέει, πήρε πλήθος απαντήσεων συμπαθείας αλλά και επιφυλάξεων από τράπεζες του εξωτερικού για τα όσα καταγγέλλει, η Εθνική Τράπεζα, την οποία θεωρεί υπαίτιο της καταστροφής του, δεν του απάντησε, ούτε καν για να του πει ότι τα όσα γράφει δεν είναι, ενδεχομένως, αλήθεια.
«Ηταν γνωστό πως η παραγωγή της Ιζόλα εδίδετο επί πιστώσει, με δόσεις, εν τούτοις ένα πρωί μάς είπαν ότι δεν προεξοφλούν κανένα γραμμάτιο. Το έκαναν για να μας κλείσουν. Ηταν εσκεμμένο. Η Εθνική Τράπεζα ήταν ο εκτελεστής. Ποιος της έδωσε την εντολή ας το πει η ίδια. Αυτή έχει την ευθύνη», με αυτά τα λίγα λόγια συνόψιζε ο Γεώργιος Δράκος το γιατί έχασε, μιλώντας στο Βήμα το 1998.
Βέβαια, στο «στρίμωγμα» της Ιζόλα από τα τέλη των ’70s και μετά, έπαιξε ρόλο και ο ανταγωνισμός που κατέφθανε μαζικά από το εξωτερικό. Με σημαντική μερίδα καταναλωτών να στρέφεται σταδιακά προς τα εκεί.
Ο
γνωστός επιχειρηματίας πάντως, είχε μιλήσει στην ίδια συνέντευξη και
για το που οφείλετε η αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας, κατά τη δική του
άποψη. «Στον φθόνο» σημείωνε κατηγορηματικά. «Η κοινωνία και οι
πολιτικοί έδειξαν φθόνο για την ελληνική βιομηχανία. Οι πολιτικοί για
χάρη του λεγόμενου πολιτικού κόστους εξέθρεψαν τον φθόνο της κοινωνίας
προς τους βιομηχάνους και τη βιομηχανία. Ηγέτης όμως είναι αυτός που
παίρνει αποφάσεις και τις εφαρμόζει» τόνιζε.
Δεν παρέλειπε πάντως να μιλήσει και για τις ευθύνες των ίδιων των βιομηχάνων. Όπως εξηγούσε: «Ουδείς αλάθητος. Ομολογώ πως ορισμένοι βιομήχανοι δεν έδωσαν όση όφειλαν προσοχή στον κοινωνικό παράγοντα. Πολλοί φέρθηκαν στυγνά. Αλλά και αυτοί που δεν φέρθηκαν στυγνά δεν είδαν κάποια, έστω, ηθική αναγνώριση ώστε να γίνουν παράδειγμα και για τους υπολοίπους. Η Ιζόλα πρωτοριακά εφήρμοσε διανομή κερδών της στους εργαζόμενους. Εκείνη την εποχή μοίρασε μερικά εκατομμύρια στους εργαζομένους της. Δεν άκουσα κανένα μπράβο. Λάθος ήταν και το ότι δεν πουλήσαμε τις βιομηχανίες μας στους ξένους όταν έπρεπε μένοντας πιστοί στο όραμα μιας ελληνικής βιομηχανίας ή μιας βιομηχανίας της οποίας η μεγάλη πλειοψηφία των μετοχών θα ήταν σε ελληνικά χέρια».
Σημειώνεται ότι από το 2015 η Ιζόλα έχει επιστρέψει, μέσω της Γ.Ε. Δημητρίου α.ε.ε.
0 Σχόλια